หลี่อี้หยาน

พ่อแม่ของฉันและฉันอาศัยอยู่ในหอพักพนักงานในพื้นที่ชมวิวภูเขาเทียนกุ้ยในฉือเจียจวงมณฑลเหอเป่ย์ ที่นี่สี่ฤดูกาลแตกต่างกัน ฉันเดินทางผ่านทางเดินแห่งกาลเวลา จับภาพความงามของแต่ละฤดูกาล

ลําธารเริ่มไหล อากาศค่อยๆ อุ่นขึ้น น้ําแข็งละลาย และฤดูใบไม้ผลิก็มาถึง ภูเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียวอ่อนโยน และในเวลานี้ สายลมฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่นพัดดอกพีช และกระจุกสีชมพูประดาในสีเขียวอ่อนโยน ราวกับโน้ตดนตรีที่สวยงาม ฝูงนกเล่นโน้ตและดนตรีไพเราะก็ออกมา

ดวงอาทิตย์แผดเผาโลก ลมร้อนพัดมา และฤดูร้อนก็มาถึง ในตอนกลางคืนคอนเสิร์ตในหญ้าเริ่มขึ้นและผู้คนถือเก้าอี้ไปที่ลานบ้านเพื่อคลายร้อนพูดคุยดูดาวและฟังคอนเสิร์ตในหญ้า ฤดูร้อนเป็นฤดูกาลที่งดงามและกระตือรือร้น เป็นงานรื่นเริงแห่งชีวิต และงานฉลองของธรรมชาติ ฉันดื่มด่ํากับความงามที่ไร้ขอบเขตนี้ รู้สึกถึงความกระตือรือร้นและความมีชีวิตชีวาของฤดูร้อน

ฤดูใบไม้ร่วงมักจะเคาะโลกด้วยแปรงที่ละเอียดอ่อนที่สุด ใบแปะก๊วยบนภูเขาเทียนกุ้ยมีสีเหลือง และต้นแปะก๊วยนี้มีอายุ 500 ปี ใบแปะก๊วยที่ตกลงบนพื้นเป็นพรมสีทอง และทุกปีฉันไปหยิบใบแปะก๊วยกับเพื่อน ๆ และใส่ลงในหนังสือ ฤดูใบไม้ร่วงเป็นฤดูเก็บเกี่ยว ฤดูใบไม้ร่วงแข็งแกร่งและความรักก็ลึกซึ้งเช่นกัน

ฤดูหนาวกวีที่เงียบสงบของฤดูกาลเดินเบา ๆ ทําให้โลกมีเสน่ห์ที่แตกต่างออกไป ในตอนเช้าหมอกจะเบา ๆ และสิ่งแรกที่ดึงดูดสายตาของคุณเมื่อคุณออกไปข้างนอกคือทะเลสาบที่อยู่ไม่ไกล และบนน้ําแข็งที่เยือกแข็งและโปร่งแสง กิ่งต้นวิลโลว์แขวนลูกปัดน้ําแข็งคริสตัล สะท้อนแสงแดดยามเช้าส่องแสง ต้นสนทางทิศใต้ตั้งตระหง่านอย่างภาคภูมิใจราวกับผู้พิทักษ์ฤดูหนาว ฤดูหนาวเงียบสงบและทรงพลัง แสดงให้เห็นถึงเสน่ห์ของธรรมชาติในรูปแบบที่ไม่เหมือนใคร และทําให้ผู้คนรู้สึกเกรงขามและรัก

สี่ฤดูกาลของบ้านเกิดเป็นเหมือนบทกวียาว ทุกประโยคเต็มไปด้วยอารมณ์ และทุกฉากก็ควรค่าแก่การจดจํา

(บทความนี้คัดเลือกจากการประกวดเรียงความ "Hometown in Words" ของลูกค้า "People's Daily +" ลบเล็กน้อย)

People's Daily (20/0/0 0 ฉบับ)