இந்த கட்டுரை இதிலிருந்து மறுபிரசுரம் செய்யப்படுகிறது: Zhoukou ஈவினிங் நியூஸ்
சிறிய நிருபர்: ஜாங் யிச்சுன் வகுப்பு 4 (4).
ஒரு பிற்பகல், நான் மிகவும் பசியுடன் இருந்தேன், என் மார்பு என் முதுகில் அழுத்தப்பட்டது. நான் சாப்பிட விரும்பினேன், ஆனால் என் அம்மா வீட்டில் இல்லை, நானே சமைக்க வேண்டியிருந்தது.
நான் வறுத்த முட்டைகளை சாப்பிட விரும்புகிறேன், ஆனால் என்னால் அவற்றை உருவாக்க முடியாது, நான் என்ன செய்ய வேண்டும்? என் அம்மா அதை எப்படி செய்தார் என்பது எனக்கு மெதுவாக மட்டுமே நினைவுக்கு வருகிறது.
முதலில், நான் ஒரு முட்டையை எடுத்துக்கொண்டேன், பின்னர் நான் சமையல் எண்ணெய் மற்றும் சட்டியை வெளியே எடுத்தேன். நான் வெப்பத்தை இயக்குகிறேன், பின்னர் அதை சூடாக்க எண்ணெயில் ஊற்றுகிறேன், மற்றொரு முட்டையில் அடித்து வறுக்க ஆரம்பிக்கிறேன். இது என் முதல் முறை என்பதால், எவ்வளவு நேரம் ஆகும் என்று எனக்குத் தெரியாது, எனவே நான் அதை வறுத்தேன். நான் இரண்டாவது முட்டையை வெளியே எடுத்து படிகளை மீண்டும் செய்தேன், ஆனால் இந்த முறை அது சமைக்கப்படவில்லை. இப்படி இன்ன பிற, ஒவ்வொன்றாக, நான் அதை உணர்வதற்குள், ஐந்து முட்டைகளை வீணாக்கிவிட்டேன். நான் நினைத்தேன், "நான் அதை வறுக்க வேண்டுமா இல்லையா?" இந்த நேரத்தில், என் அம்மா திரும்பி வந்தார். அம்மாவிடம் நடந்ததைச் சொன்னேன். அம்மா சொன்னார், "தோல்வி வெற்றியின் தாய், கைவிடாதீர்கள், மீண்டும் முயற்சி செய்யுங்கள்!" ”
நான் என் அம்மாவின் பேச்சைக் கேட்டேன், என் பாடத்தைக் கற்றுக்கொண்டேன், மீண்டும் அதைச் செய்தேன். இந்த முறை, நான் இறுதியாக வெற்றி பெற்றேன், நான் வறுத்த முட்டையின் மேல் சிறிது மிளகு தூவி என் அம்மாவுடன் மகிழ்ச்சியுடன் சாப்பிட்டேன். முட்டைகளை எப்படி வறுக்க வேண்டும் என்பதை நான் கற்றுக்கொண்டேன், என்னால் பாதியிலேயே விஷயங்களைச் செய்ய முடியாது என்பதைக் கற்றுக்கொண்டேன்.
(ஆசிரியர்: லு ஜென்சென்)